Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sincerum vas

  • 1 vās

        vās vāsis, n plur. vāsa, ōrum    [2 VAS-], a vessel, dish, utensil: corpus quasi vas est, aut aliquod animi receptaculum: Sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit, H.: domus referta vasis Corinthiis: vasa caelata.—Equipments, luggage, baggage: vasa conlegerat, had packed up: vasa silentio conligere, L.: vasa conclamare, to signal for packing up, Cs.
    * * *
    vessel, dish; vase; pack/kit; utensil, instrument; equipment/apparatus (pl.)

    Latin-English dictionary > vās

  • 2 vas

    1.
    văs, vădis, m., a bail, security, surety (in gen., while praes is confined to pecuniary matters; cf.

    also sponsio): vas appellatus, qui pro altero vadimonium promittebat,

    Varr. L. L. 6, 74 Müll.:

    vas factus est alter (Damon) ejus sistendi, ut si ille non revertisset, moriendum esset ipsi,

    Cic. Off. 3, 10, 45:

    vades poscere,

    id. Rep. 2, 36, 61:

    se dare vadem pro amico,

    id. Fin. 2, 24, 79:

    deserere vades,

    Liv. 39, 41, 7; Hor. S. 1, 1, 11 Heind.—
    B.
    Trop.:

    vestram virtutem rerum quas gesturus sum, vadem praedemque habeo,

    Curt. 9, 2, 25.
    2.
    vās, vāsis; plur. vāsa, ōrum (anteclass. collat. form of the nom. sing. vāsum, Cato ap. Gell. 13, 23, 1; Fab. Pict. ap. Non. 544, 26; Plaut. Truc. 1, 1, 33 sq.:

    vasus fictilis,

    Petr. 57, 8; dat. plur. vasibus, Gargil. Martial. Pomif. Arb. 4, 4; apocopated, vas' argenteis, for vasis, acc. to Cic. Or. 45, 153), n. [Sanscr. root, vas-, to put on; vastram, clothing; Gr. hennumi, heima; Lat. vestis].
    I.
    In gen., a vessel, dish; also, a utensil, implement of any kind:

    vasa ahena ex aedibus (rapere),

    Plaut. Ps. 2, 2, 61:

    aliquod vasum argenteum Aut aliquod vasum ahenum,

    id. Truc. 1, 1, 33:

    nihil relinquo in aedibus Nec vas nec vestimentum,

    Ter. Heaut. 1, 1, 89:

    corpus quasi vas est, aut aliquod animi receptaculum,

    Cic. Tusc. 1, 22, 52; cf. Vulg. 1 Thess. 4, 4:

    quassatis undique vasis, Diffluere umorem,

    Lucr. 3, 435:

    sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit,

    Hor. Ep. 1, 2, 54:

    vinarium,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62:

    argentea,

    id. ib.; Hor. S. 2, 7, 72:

    Corinthia et Deliaca,

    Cic. Rosc. Am. 46, 133:

    Samia,

    Plaut. Capt. 2, 2, 41; Cic. Mur. 36, 75:

    escaria,

    Plin. 37, 2, 7, § 18.—Of implements for supporting any thing:

    si vasa sint legata, non solum ea continentur, quae aliquid in se recipiunt edendi bibendique causā paratum, sed etiam quae aliquid sustineant: et ideo scutellas vel promulsidaria contineri,

    Dig. 34, 2, 20.—
    2.
    Military equipments, baggage:

    ille ex Siciliā jam castra commoverat et vasa collegerat,

    had packed up, Cic. Verr. 2, 4, 19, § 40:

    vasa colligere,

    Liv. 21, 47, 2; 27, 47, 8; cf.

    trop.: vasa in senectute colligere,

    Sen. Ep. 19, 1:

    vasa conclamare,

    to give the signal for packing up, Caes. B. C. 1, 66: 3, 37.—
    3.
    Agricultural implements:

    vasa quae utilia culturae sunt, aratrum, ligones, sarcula, falces, bidentes,

    Dig. 33, 7, 8.—
    4.
    Of beehives, Col. 9, 6, 1.—
    5.
    Of hunting implements, Grat. Cyn. 219.—
    II.
    In mal. part., Auct. Priap. 70; cf.

    in a double sense,

    Plaut. Poen. 4, 2, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > vas

  • 3 sincerus

    sincērus, a, um
    1)
    а) настоящий, неподдельный, подлинный ( Stoicus AG); чистый, несмешанный ( aqua Sen)
    sincerum vas H — чистый (хорошо вымытый) сосуд, но тж. нетронутый, гладкий ( sincerum vas incrustare H)
    б) ненарумяненный, ненакрашенный ( genae O); естественный, полноценный ( fucata a sinceris secernere C)
    2) непорочный, целомудренный, девственный ( Minerva O); незапятнанный ( fama AG); безмятежный (gaudium L, Just)
    3) здоровый, нетронутый, целый, невредимый (corpus O, AG; pars, sc. corporis O); здравый (prudens sincerumque judicium C)
    4) честный, прямой, правдивый, беспристрастный, искренний (Thucydĭdes rerum gestarum pronuntiator s. C)
    5) чистый, исключительный
    6) не затронутый внешними влияниями, сохранивший старинные нравы и обычаи ( populus T)

    Латинско-русский словарь > sincerus

  • 4 incrusto

    in-crusto, āvi, ātum, 1, v. a., to cover with a coat or rind, to incrust (mostly anteand post-class.):

    ollam sapā et farre,

    Varr. R. R. 3, 14, 5:

    tota maceria levi lapide aut tectoria intrinsecus incrustetur,

    id. ib. 15, 1:

    sincerum vas,

    i. e. to daub over virtues with the names of vices, Hor. S. 1, 3, 56:

    parietem,

    Dig. 8, 2, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > incrusto

  • 5 sincerus

    sincērus, a, um, adj. [sin- = sim-, v. simplex; root in Sanscr. sama, whole, together; and root skir-, Sanscr. kir-, pour out], clean, pure, sound, not spoiled, uninjured, whole, entire, real, natural, genuine, sincere (class.; esp. freq. in the trop. sense; cf.: simplex, verus, incorruptus).
    I.
    Lit.:

    omnia fucata et simulata a sinceris atque veris (internoscere),

    Cic. Lael. 25, 95:

    aliquem ab omni incommodo, detrimento, molestiā sincerum integrumque conservare,

    unharmed, unhurt, id. Fam. 13, 50, 2:

    corpus (with sine vulnere),

    Ov. M. 12, 100; cf.

    pars,

    id. ib. 1, 191:

    membra,

    Lucr. 3, 717:

    porci sacres,

    sound, Plaut. Men. 2, 2, 16; cf. in comp.: cum jam me sinceriore corpusculo factum diceret (medicus), Gell. 18, 10, 4: sincerum tergum... corium sincerissimum, clear (of weals), Plaut. Rud. 3, 4, 51 sq.; cf.

    so, corium,

    id. Most. 4, 1, 13:

    vas,

    clean, Hor. S. 1, 3, 56; id. Ep. 1, 2, 54:

    ex amphorā primum quod est sincerissimum effluit,

    Sen. Ep. 108, 26:

    lac,

    Col. 7, 8, 1; so,

    Amineum,

    id. 12, 47, 6:

    crocus,

    Plin. 21, 6, 17, § 32:

    axungia,

    id. 28, 9, 37, § 135:

    gemma (opp. sordium plena),

    id. 37, 8, 33, § 110:

    propria et sincera et tantum sui similis gens,

    unmixed, pure, Tac. G. 4; so,

    populus,

    id. H. 4, 64 fin.; Suet. Aug. 40:

    nobilitas,

    Liv. 4, 4, 7:

    nitor,

    Sen. Ep. 66, 46.— Comp.: lux sincerior, App. de Mundo, p. 58, 29.—
    * b.
    Sincerum, adverb.:

    non sincerum sonĕre,

    that it does not ring clearly, is not genuine, Lucr. 3, 873.—
    II.
    Trop.:

    Atheniensium semper fuit prudens sincerumque judicium,

    sound, uncorrupted, Cic. Or. 8, 25:

    nihil erat in ejus (Cottae) oratione nisi sincerum,

    id. Brut. 55, 202; cf.:

    esse videtur Homeri (versus) simplicior et sincerior,

    Gell. 13, 26, 3; so,

    sincera gratia sermonis Attici,

    Quint. 10, 1, 65:

    sincera et integra natura,

    Tac. Or. 28 fin.:

    animus,

    Sen. Cons. Helv. 11, 6:

    vir,

    id. Ep. 73, 4:

    opiniones,

    id. ib. 94, 68:

    Minerva,

    pure, chaste, Ov. M. 8, 664:

    sincerum equestre proelium,

    unmixed, pure, Liv. 30, 11:

    non sincerum gaudium praebere,

    not unmixed, not undisturbed, id. 34, 41; so,

    gaudium,

    id. 44, 44:

    gaudium sincerius,

    Just. 10, 1, 3:

    voluptas,

    Ov. M. 7, 453:

    fama,

    unblemished, Gell. 6, 8, 5:

    Thucydides rerum gestarum pronunciator sincerus,

    honest, candid, upright, Cic. Brut. 83, 287; cf.:

    Fabii Annales, bonae atque sincerae vetustatis libri,

    Gell. 5, 4, 1.— Sup.:

    Q. Claudius optimus et sincerissimus scriptor,

    Gell. 15, 1, 4:

    verus atque sincerus Stoicus,

    id. 1, 2, 7 et saep.:

    mirabilia multa, nihil simplex, nihil sincerum,

    natural, genuine, Cic. Att. 10, 6, 2:

    nihil est jam sanctum neque sincerum in civitate,

    id. Quint. 1, 5:

    aliquid non sinceri,

    id. Div. 2, 57, 118:

    fides,

    Liv. 39, 2, 1:

    concordia,

    Tac. A. 3, 64:

    caritas,

    id. ib. 2, 42.—Hence, advv.
    a.
    sincērē, uprightly, honestly, well, frankly, sincerely: sincere dicere, * Ter. Eun. 1, 2, 97:

    satin' ego oculis utilitatem obtineo sincere, an parum,

    Plaut. Ep. 5, 1, 28:

    sincere et ex animo dicere,

    Cat. 109, 4: pronunciare, * Caes. B. G. 7, 20: agere, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10, 9:

    administrare provincias,

    Val. Max. 2, 2, 8.— Comp., Gell. 6 (7), 3, 55.— Sup., Aug. Ep. ad Volus. 3 fin.
    * b.
    sincērĭter, sincerely:

    aliquid cupere,

    Gell. 13, 16, 1; Cod. Just. 8, 28, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > sincerus

  • 6 vasa

    1.
    văs, vădis, m., a bail, security, surety (in gen., while praes is confined to pecuniary matters; cf.

    also sponsio): vas appellatus, qui pro altero vadimonium promittebat,

    Varr. L. L. 6, 74 Müll.:

    vas factus est alter (Damon) ejus sistendi, ut si ille non revertisset, moriendum esset ipsi,

    Cic. Off. 3, 10, 45:

    vades poscere,

    id. Rep. 2, 36, 61:

    se dare vadem pro amico,

    id. Fin. 2, 24, 79:

    deserere vades,

    Liv. 39, 41, 7; Hor. S. 1, 1, 11 Heind.—
    B.
    Trop.:

    vestram virtutem rerum quas gesturus sum, vadem praedemque habeo,

    Curt. 9, 2, 25.
    2.
    vās, vāsis; plur. vāsa, ōrum (anteclass. collat. form of the nom. sing. vāsum, Cato ap. Gell. 13, 23, 1; Fab. Pict. ap. Non. 544, 26; Plaut. Truc. 1, 1, 33 sq.:

    vasus fictilis,

    Petr. 57, 8; dat. plur. vasibus, Gargil. Martial. Pomif. Arb. 4, 4; apocopated, vas' argenteis, for vasis, acc. to Cic. Or. 45, 153), n. [Sanscr. root, vas-, to put on; vastram, clothing; Gr. hennumi, heima; Lat. vestis].
    I.
    In gen., a vessel, dish; also, a utensil, implement of any kind:

    vasa ahena ex aedibus (rapere),

    Plaut. Ps. 2, 2, 61:

    aliquod vasum argenteum Aut aliquod vasum ahenum,

    id. Truc. 1, 1, 33:

    nihil relinquo in aedibus Nec vas nec vestimentum,

    Ter. Heaut. 1, 1, 89:

    corpus quasi vas est, aut aliquod animi receptaculum,

    Cic. Tusc. 1, 22, 52; cf. Vulg. 1 Thess. 4, 4:

    quassatis undique vasis, Diffluere umorem,

    Lucr. 3, 435:

    sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit,

    Hor. Ep. 1, 2, 54:

    vinarium,

    Cic. Verr. 2, 4, 27, § 62:

    argentea,

    id. ib.; Hor. S. 2, 7, 72:

    Corinthia et Deliaca,

    Cic. Rosc. Am. 46, 133:

    Samia,

    Plaut. Capt. 2, 2, 41; Cic. Mur. 36, 75:

    escaria,

    Plin. 37, 2, 7, § 18.—Of implements for supporting any thing:

    si vasa sint legata, non solum ea continentur, quae aliquid in se recipiunt edendi bibendique causā paratum, sed etiam quae aliquid sustineant: et ideo scutellas vel promulsidaria contineri,

    Dig. 34, 2, 20.—
    2.
    Military equipments, baggage:

    ille ex Siciliā jam castra commoverat et vasa collegerat,

    had packed up, Cic. Verr. 2, 4, 19, § 40:

    vasa colligere,

    Liv. 21, 47, 2; 27, 47, 8; cf.

    trop.: vasa in senectute colligere,

    Sen. Ep. 19, 1:

    vasa conclamare,

    to give the signal for packing up, Caes. B. C. 1, 66: 3, 37.—
    3.
    Agricultural implements:

    vasa quae utilia culturae sunt, aratrum, ligones, sarcula, falces, bidentes,

    Dig. 33, 7, 8.—
    4.
    Of beehives, Col. 9, 6, 1.—
    5.
    Of hunting implements, Grat. Cyn. 219.—
    II.
    In mal. part., Auct. Priap. 70; cf.

    in a double sense,

    Plaut. Poen. 4, 2, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > vasa

  • 7 sincerus

    sincērus, a, um (viell. aus sine cera, vom wachsfreien Honig gesagt), I) ungeschminkt, echt, natürlich, wirklich, a) eig.: genae, Ov.: secernere fucata et simulata a sinceris atque veris, Cic. – b) übtr.: α) echt, wirklich, Stoicus, Gell. – β) aufrichtig, rechtschaffen, nihil sinceri, Cic.: fides, Liv.: pronuntiator rerum gestarum, unparteiischer, Cic.: scriptor sincerissimus, Gell. – II) rein, d.i. 1) – schmutzlos, unbefleckt, unversehrt, gesund, a) eig.: vas, Hor.: tergum, rein, ohne rote Flecken von Schlägen, Plaut.: corium sincerissimum, Plaut.: porci, rein, ohne Finnen usw., Plaut.: corpus, Ov.: corpus sincerius, Gell.: pars, Ov.: sincerum integrumque conserves, Cic. – b) übtr., unbefleckt, unversehrt, unverdorben, Minerva, Ov.: iudicium, Cic.: fama, Gell. – 2) rein = unvermischt, bloß, a) eig.: proelium equestre, bloßes Reitertreffen, Liv.: gens, Tac.: axungia, Plin. – neutr. adv., non sincerum sonere, klinge nicht rein, Lucr. 3, 871. – b) übtr.: voluptas, Cic. u. Ov.: gaudium, Liv.: sincerius gaudium, Iustin. – / Nbf. sinceris, Neutr. sincere u. zwar Nom. Sing. sinceris, Varro bei Isid. de nat. rer. 38, 5. Ambros. serm. 65. Gloss. II, 184, 29 u.ö.: sincere, Scrib. Larg. 113 u. 224: Nom. Plur. sinceres, Itala (Clar.) Phil. 1, 10 u. 2, 15.

    lateinisch-deutsches > sincerus

  • 8 sincerus

    sincērus, a, um (viell. aus sine cera, vom wachsfreien Honig gesagt), I) ungeschminkt, echt, natürlich, wirklich, a) eig.: genae, Ov.: secernere fucata et simulata a sinceris atque veris, Cic. – b) übtr.: α) echt, wirklich, Stoicus, Gell. – β) aufrichtig, rechtschaffen, nihil sinceri, Cic.: fides, Liv.: pronuntiator rerum gestarum, unparteiischer, Cic.: scriptor sincerissimus, Gell. – II) rein, d.i. 1) – schmutzlos, unbefleckt, unversehrt, gesund, a) eig.: vas, Hor.: tergum, rein, ohne rote Flecken von Schlägen, Plaut.: corium sincerissimum, Plaut.: porci, rein, ohne Finnen usw., Plaut.: corpus, Ov.: corpus sincerius, Gell.: pars, Ov.: sincerum integrumque conserves, Cic. – b) übtr., unbefleckt, unversehrt, unverdorben, Minerva, Ov.: iudicium, Cic.: fama, Gell. – 2) rein = unvermischt, bloß, a) eig.: proelium equestre, bloßes Reitertreffen, Liv.: gens, Tac.: axungia, Plin. – neutr. adv., non sincerum sonere, klinge nicht rein, Lucr. 3, 871. – b) übtr.: voluptas, Cic. u. Ov.: gaudium, Liv.: sincerius gaudium, Iustin. – Nbf. sinceris, Neutr. sincere u. zwar Nom. Sing. sinceris, Varro bei Isid. de nat. rer. 38, 5. Ambros. serm. 65. Gloss. II, 184, 29 u.ö.: sincere, Scrib. Larg. 113 u. 224: Nom. Plur. sinceres, Itala (Clar.) Phil. 1, 10 u. 2, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sincerus

  • 9 infundo

    īn-fundo, fūdī, fūsum, ere, I) hinein-, eingießen, hinein-, einschütten, hineinfließen (einströmen) lassen, im Passiv auch = sich ergießen, A) eig.: 1) im allg.: a) flüssige Körper, sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit, Hor.: infantium fletum infuso lacte compescimus, Sen.: aquam sine modo infusam vomitu egerere, Curt.: Oceanus Atlanticum mare infundens (in das Mittelmeer), Plin.: aquam infuso paludis umore mitescere, Curt.: Ggstz., lacus ad margines plenus neque exhaustis aquis minuitur, neque infusis augetur, Plin. 2, 226. – mit in u. Akk., alqd in aliquod vas, Cic.: aquam in manus nivatam, Petron.: ceram in eam formam gypsi, Plin.: alci aurum in os, Plin.: mare in salinas, Plin.: oceanus infusus in multos sinus, Plin.: portus usque in sinus oppidi et ad urbis crepidines infusi, Cic. de rep. 1, 43. – mit Dat., vinum reticulo aut cribro, Sen.: lucernis occidentibus oleum, Petron.: sibi (aquam), Plin.: aurum suum statuis, Iustin.: Euphrates circa eam (Seleuciam) praefluenti infusus Tigri, Plin.: haud secus ac tectis urbis Vulcania pestis cum sese infudit, Sil. – b) nicht flüssige Körper, in vino veteri fabam, Pelagon. veterin. 6 in.: in singulos modios olivae salis cocti singulos sextarios, Colum. 12, 49, 10: aureos nummos largiter in sinum Danaës, Lact. 1, 11, 18: cum sol in aliquem clausum locum infusus est, hineingeströmt ist, Sen. nat. qu. 5, 1, 2. – 2) insbes.: a) als mediz. t. t., eingießen, einspritzen, alqd in aurem, Plin., in naribus, Plin.: alqd naribus, auribus, Plin.: acetum vulneri, Cels.: alqd per nares, Colum. u. Plin.: alqd per cornu, Colum., per cornu faucibus, Pelagon. veterin.: latices inserto cornu, Verg.: alqd vaso ligneo in os, Gargil.: alqd clystere, Plin.: u. so alqd ex inferiore parte, Cels. – b) als Trank od. Nahrung einschenken, einschütten, alci venenum, Cic. Phil. 11, 13: iumentis hordea lassis, Iuven. 8, 154. – c) prägn., eingießend füllen, ceris opus, Phaedr. 3, 13, 9: maius alci poculum, füllen, einschenken, Hor. epod. 5, 77. – B) übtr.: 1) im allg.: rebus lumen infundens suum, auf alle Dinge niederschauend, Sen. Hippol. (Phaedr.) 160: ita se in eius (fortunae) sinum infudit, ut etc., warf sich so dem Gl. in die Arme, Val. Max. 3, 4, 4: fluminis modo fortunis complurium sese repentinus infudit, untergrub, wie ein reißender Strom, das Glück vieler, Amm. 14, 5, 6: fortunae saevientis procellae tempestates alias rebus infudere communibus, führten anderes Ungemach über den Staat herein, Amm. 14, 1, 1. – 2) insbes., a) eine Menschenmenge einströmen lassen, gew. refl. se infundere od. passiv infundi medial = hinein-, einströmen, eindringen, Esquilinā Collināque portā geminum urbi agmen, Flor.: se turmis agilibus, Amm.: hinc illa immensa agmina infusa, Curt.: dah. infusus populus, das zahlreich versammelte, Verg. – b) die Rede, Töne od. abstr. Objekte gleichs. hineingießen, einflößen, einströmen-, eindringen (dringen) lassen, Passiv medial = einströmen, eindringen, orationem in aures, Cic.: aliquid eiusmodi auribus eius, Amm.: ex his quae didicit aliqua magorum sensibus, Amm.: per aures nunc voce nunc pectine cantum, Sil.: ea vitia in civitatem, Cic.: animas terrae, Ov.: infusa per artus mens, Verg.: animus aut infixus aut infusus in mundo, Cic.: Ggstz., nihil ex illius (Themistoclis) animo, quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse, Cic. de or. 2, 300. – c) medial infundi im üblen Sinne, sich eindrängen, cum homines humiliores in alienum eiusdem nominis infunderentur genus, Cic. Brut. 62: cum in urbem nostram est infusa peregrinitas, Cic. ep. 9, 15, 2.

    II) hingießen, hinschütten, an od. auf od. über etw. gießen, -schütten, Passiv medial = sich ergießen, sich verbreiten, A) eig.: a) flüssige Körper, nimbum desuper, Verg.: merum super altaria, Suet.: largos umeris rores, Verg.: ceram rasis tabellis, Ov.: resinam sibi, über sich gießen (schütten), Auct. b. Alex.: caligo torrentis modo infusa terrae, Plin. ep.: amnis litori infusus, Mela: maria tot milibus passuum terrae infusa, Plin. – b) nicht flüssige Körper, pulverem, Catull.: generis eiusdem furfures, Colum.: gemmas litoribus (vom Meere), Curt.: ingentem vim sagittarum ratibus, die Fl. mit einem gewaltigen Pfeilregen überschütten, Curt.: nix infusa, Verg.: ignis infnsus, Liv.: tepor solis infusi, Plin. ep.: iam sole infuso, mit Aufgang der S., Verg.: nudos umeris infusa capillos, mit über die Sch. herabwallenden H., Ov. – B) übtr.: a) (poet.) infusus mit Dat. v. Pers. = hingegossen, hingestreckt in od. an usw., gremio, Verg.: collo mariti, den G. umschlingend, Ov. – b) etw. Gutes od. Schlimmes gleichs. ausschütten über usw., decus victoriae modo abiectae urbis ruinis, Val. Max.: hos pueris monitus, Pers.: maiora detrimenta civitati, über den St. bringen, Iustin.: alci opprobrium, Ps. Quint.

    III) gießend befeuchten, begießen, benetzen, durchnässen, si uvam nimis imber infuderit, Pallad.: si lassus (bos) sub onere vehementer est infusus in pluvia, Veget. mul.: mit Abl., aceto napos, Colum.: antidoti eius affusione radices vitis, Pallad.: acido comam butyro, Sidon.: si pluviis infusa fuerint (fena), Pallad.: vino infusus (begossen) vel affusus (angegossen), v. Betrunkenen, Macr.

    lateinisch-deutsches > infundo

  • 10 infundo

    īn-fundo, fūdī, fūsum, ere, I) hinein-, eingießen, hinein-, einschütten, hineinfließen (einströmen) lassen, im Passiv auch = sich ergießen, A) eig.: 1) im allg.: a) flüssige Körper, sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit, Hor.: infantium fletum infuso lacte compescimus, Sen.: aquam sine modo infusam vomitu egerere, Curt.: Oceanus Atlanticum mare infundens (in das Mittelmeer), Plin.: aquam infuso paludis umore mitescere, Curt.: Ggstz., lacus ad margines plenus neque exhaustis aquis minuitur, neque infusis augetur, Plin. 2, 226. – mit in u. Akk., alqd in aliquod vas, Cic.: aquam in manus nivatam, Petron.: ceram in eam formam gypsi, Plin.: alci aurum in os, Plin.: mare in salinas, Plin.: oceanus infusus in multos sinus, Plin.: portus usque in sinus oppidi et ad urbis crepidines infusi, Cic. de rep. 1, 43. – mit Dat., vinum reticulo aut cribro, Sen.: lucernis occidentibus oleum, Petron.: sibi (aquam), Plin.: aurum suum statuis, Iustin.: Euphrates circa eam (Seleuciam) praefluenti infusus Tigri, Plin.: haud secus ac tectis urbis Vulcania pestis cum sese infudit, Sil. – b) nicht flüssige Körper, in vino veteri fabam, Pelagon. veterin. 6 in.: in singulos modios olivae salis cocti singulos sextarios, Colum. 12, 49, 10: aureos nummos largiter in sinum Danaës, Lact. 1, 11, 18: cum sol in aliquem clausum locum infusus est, hineingeströmt ist, Sen.
    ————
    nat. qu. 5, 1, 2. – 2) insbes.: a) als mediz. t. t., eingießen, einspritzen, alqd in aurem, Plin., in naribus, Plin.: alqd naribus, auribus, Plin.: acetum vulneri, Cels.: alqd per nares, Colum. u. Plin.: alqd per cornu, Colum., per cornu faucibus, Pelagon. veterin.: latices inserto cornu, Verg.: alqd vaso ligneo in os, Gargil.: alqd clystere, Plin.: u. so alqd ex inferiore parte, Cels. – b) als Trank od. Nahrung einschenken, einschütten, alci venenum, Cic. Phil. 11, 13: iumentis hordea lassis, Iuven. 8, 154. – c) prägn., eingießend füllen, ceris opus, Phaedr. 3, 13, 9: maius alci poculum, füllen, einschenken, Hor. epod. 5, 77. – B) übtr.: 1) im allg.: rebus lumen infundens suum, auf alle Dinge niederschauend, Sen. Hippol. (Phaedr.) 160: ita se in eius (fortunae) sinum infudit, ut etc., warf sich so dem Gl. in die Arme, Val. Max. 3, 4, 4: fluminis modo fortunis complurium sese repentinus infudit, untergrub, wie ein reißender Strom, das Glück vieler, Amm. 14, 5, 6: fortunae saevientis procellae tempestates alias rebus infudere communibus, führten anderes Ungemach über den Staat herein, Amm. 14, 1, 1. – 2) insbes., a) eine Menschenmenge einströmen lassen, gew. refl. se infundere od. passiv infundi medial = hinein-, einströmen, eindringen, Esquilinā Collināque portā geminum urbi agmen, Flor.: se turmis agilibus, Amm.: hinc illa immensa agmina infusa, Curt.: dah. infusus populus, das zahl-
    ————
    reich versammelte, Verg. – b) die Rede, Töne od. abstr. Objekte gleichs. hineingießen, einflößen, einströmen-, eindringen (dringen) lassen, Passiv medial = einströmen, eindringen, orationem in aures, Cic.: aliquid eiusmodi auribus eius, Amm.: ex his quae didicit aliqua magorum sensibus, Amm.: per aures nunc voce nunc pectine cantum, Sil.: ea vitia in civitatem, Cic.: animas terrae, Ov.: infusa per artus mens, Verg.: animus aut infixus aut infusus in mundo, Cic.: Ggstz., nihil ex illius (Themistoclis) animo, quod semel esset infusum, umquam effluere potuisse, Cic. de or. 2, 300. – c) medial infundi im üblen Sinne, sich eindrängen, cum homines humiliores in alienum eiusdem nominis infunderentur genus, Cic. Brut. 62: cum in urbem nostram est infusa peregrinitas, Cic. ep. 9, 15, 2.
    II) hingießen, hinschütten, an od. auf od. über etw. gießen, -schütten, Passiv medial = sich ergießen, sich verbreiten, A) eig.: a) flüssige Körper, nimbum desuper, Verg.: merum super altaria, Suet.: largos umeris rores, Verg.: ceram rasis tabellis, Ov.: resinam sibi, über sich gießen (schütten), Auct. b. Alex.: caligo torrentis modo infusa terrae, Plin. ep.: amnis litori infusus, Mela: maria tot milibus passuum terrae infusa, Plin. – b) nicht flüssige Körper, pulverem, Catull.: generis eiusdem furfures, Colum.: gemmas litoribus (vom Meere), Curt.: ingentem vim sa-
    ————
    gittarum ratibus, die Fl. mit einem gewaltigen Pfeilregen überschütten, Curt.: nix infusa, Verg.: ignis infnsus, Liv.: tepor solis infusi, Plin. ep.: iam sole infuso, mit Aufgang der S., Verg.: nudos umeris infusa capillos, mit über die Sch. herabwallenden H., Ov. – B) übtr.: a) (poet.) infusus mit Dat. v. Pers. = hingegossen, hingestreckt in od. an usw., gremio, Verg.: collo mariti, den G. umschlingend, Ov. – b) etw. Gutes od. Schlimmes gleichs. ausschütten über usw., decus victoriae modo abiectae urbis ruinis, Val. Max.: hos pueris monitus, Pers.: maiora detrimenta civitati, über den St. bringen, Iustin.: alci opprobrium, Ps. Quint.
    III) gießend befeuchten, begießen, benetzen, durchnässen, si uvam nimis imber infuderit, Pallad.: si lassus (bos) sub onere vehementer est infusus in pluvia, Veget. mul.: mit Abl., aceto napos, Colum.: antidoti eius affusione radices vitis, Pallad.: acido comam butyro, Sidon.: si pluviis infusa fuerint (fena), Pallad.: vino infusus (begossen) vel affusus (angegossen), v. Betrunkenen, Macr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infundo

  • 11 acesco

    acēsco, acuī, —, ere [inchoat. к aceo ]
    киснуть, прокисать Col, PM etc.
    sincerum est nisi vas, quodcumque infundis acescit погов. H — в грязный сосуд что ни влей, оно (непременно) прокиснет

    Латинско-русский словарь > acesco

  • 12 incrusto

    in-crūsto, āvī, ātum, āre
    1) покрывать корой, слоем, облицовывать (i. aliquid aliqua re Vr, Just)

    Латинско-русский словарь > incrusto

  • 13 incrusto

    in-crūsto, āvī, ātum, āre, I) mit einer Kruste überziehen, inkrustieren, a) übh.: ollam sapā et farre, Varro r. r. 3, 14, 1: totam maceriam lapide aut tectorio intrinsecus, ibid. 3, 15, 1: materia incrustatur alumine, Iustin. 36, 3, 7: calices his (herbis) incrustantur, werden bestrichen, Scrib. Larg. 135: incr. vas sincerum, beschmutzen, Hor. sat. 1, 3, 56: incrustatus calix, bestrichener, Lucil. 135. – b) mit Marmor überziehen, -täfeln, parietem communem, Procul. dig. 8, 2, 13. § 1: incrustati parietes, Varro sat. Men. 533. – II) prägn., als Stukkaturarbeit anbringen, scit albarius tector multa alia ornamenta praeter simulacra parietibus incrustare, Tert. de idol. 8.

    lateinisch-deutsches > incrusto

  • 14 incrusto

    in-crūsto, āvī, ātum, āre, I) mit einer Kruste überziehen, inkrustieren, a) übh.: ollam sapā et farre, Varro r. r. 3, 14, 1: totam maceriam lapide aut tectorio intrinsecus, ibid. 3, 15, 1: materia incrustatur alumine, Iustin. 36, 3, 7: calices his (herbis) incrustantur, werden bestrichen, Scrib. Larg. 135: incr. vas sincerum, beschmutzen, Hor. sat. 1, 3, 56: incrustatus calix, bestrichener, Lucil. 135. – b) mit Marmor überziehen, -täfeln, parietem communem, Procul. dig. 8, 2, 13. § 1: incrustati parietes, Varro sat. Men. 533. – II) prägn., als Stukkaturarbeit anbringen, scit albarius tector multa alia ornamenta praeter simulacra parietibus incrustare, Tert. de idol. 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incrusto

  • 15 sincērus

        sincērus adj.    [3 SA-+2 CER-], clean, pure, sound, uninjured, whole, entire: omnia fucata a sinceris (internoscere): sine volnere corpus Sincerumque fuit, O.: vas, clean, H.: propria et sincera gens, unmixed, Ta.: nobilitas, L.—Fig., sound, genuine, pure, true, candid, truthful: Atheniensium iudicium: Minerva, O.: equestre proelium, L.: voluptas, O.: rerum gestarum pronuntiator: nihil est iam sincerum in civitate: fides, L.
    * * *
    sincera -um, sincerior -or -us, sincerissimus -a -um ADJ
    clean, pure, uninjured, whole; sound, genuine, truthful, candid, sincere

    Latin-English dictionary > sincērus

См. также в других словарях:

  • Trinkglas — * Sein Trinkglas mit Farbe anstreichen. Etwas an sich Gutes durch einen fremden Namen verunstalten. Lat.: Sincerum vas incrustare. (Erasm., 20.) …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Fass — 1. Alte vass rinnen gern. – Tappius, 8a; Henisch, 1011; Petri, II, 10; Simrock, 2263a; Körte, 1294; Sailer, 193. In Bezug auf alte Leute, die gern reden und nicht gut etwas für sich behalten können. Holl.: Olde vaten leken gheern. (Tunn., 20,… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • BALSAMUM — ἐπιάργυρον Hesychio, quod argentô rependebatur. Nempe Alexandri Magni temporibus balsamum duplô argentô pensabatur, teste Pliniô l. 12. c. 25. Alexandrô magnô res ibi agente, totô die aestivô, unam concham implere iustum erat. omni vero… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Hafen (Topf) — 1. Alte Häffen brechen vom reiben vnd purgiren. – Lehmann, 8, 27. 2. Alter Hafen bricht vom Reiben. 3. An alten häfen (Kesseln) vnd schälcken ist alls waschen verlorn. – Franck, II, 36b; Lehmann, II, 28, 45; Simrock, 4203. 4. An alten Häffen ist… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • acescent — acescent, ente [ asesɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1735; du lat. acescere « aigrir » ♦ Didact. Qui s aigrit, devient acide. Bière acescente. ● acescent, acescente adjectif (latin acescens) Qui commence à devenir acide, s aigrit. acescent, ente …   Encyclopédie Universelle

  • aigrir — [ egrir ] v. <conjug. : 2> • XIIe; de aigre I ♦ V. tr. 1 ♦ Rendre aigre. ⇒ altérer, corrompre. Faire aigrir le lait, le faire tourner. Pronom. Le vin s aigrit, devient aigre. 2 ♦ Fig. Remplir d aigreur, rendre aigri, amer. ⇒ indisposer,… …   Encyclopédie Universelle

  • Gefäss — 1. Ein leeres Gefäss gibt viel Schall. (S. ⇨ Fass.) 2. In ein gespalten Gefäss muss man nichts giessen. Dän.: Man skal ei gyde noget i et utæt kar. (Prov. dan., 262.) 3. In einem geringen Gefäss kan man wol einen tewren Schatz tragen. – Petri, II …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Topf — 1. A kuscherer Topp ün a kuscherer Löffel is kuscher, (Jüd. deutsch. Warschau.) Kuscher heisst, was nach den jüdischen Speisegesetzen erlaubt ist. Wenn man regelmässig verfährt, so ist alles in Ordnung. 2. Alles ist, wie man einen in den Topf… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Verlieren — 1. Alles verloren, nur die Ehre nicht. – Wurzbach II, 79. Frz.: Tout est perdu hors honneur. Dies Wort sollte Franz I. von Frankreich nach der unglücklichen Schlacht von Pavia gesprochen haben; die spätere Zeit hat nachgewiesen, dass es ihm,… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»